Συχνές ερωτήσεις για παιδί

Η επιθετική συμπεριφορά σε παιδιά αυτής της ηλικίας είναι ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξής, και συνήθως υποχωρεί καθώς το παιδί αποκτά περισσότερες γλωσσικές δεξιότητες για να εκφράσει τα συναισθήματα και τις ανάγκες του και καθώς το παιδί κοινωνικοποιείται περισσότερο και κατανοεί τον αντίκτυπο της συμπεριφοράς του στον εαυτό του και στους άλλους γύρω τους. Η επιθετική συμπεριφορά προς τον ίδιο του εαυτό είναι επίσης ένα φυσιολογικό μέρος της ανάπτυξης, και μπορεί να σχετίζεται με συναισθήματα ενθουσιασμού, απογοήτευσης ή/και ανάγκης για ανακούφιση από κάποιο σωματικό πόνο. Ως εκ τούτου, ένα παιδί μπορεί να χτυπά τον εαυτό του ως ένδειξη, ή ως τρόπο αντιμετώπισης, του θυμού και της απογοήτευσης που μπορεί να νιώσει ενώ επιχειρεί ένα έργο που δυσκολεύεται να εκπληρώσει. 

Σε αυτή τη περίπτωση, θα μπορούσατε να καθοδηγήσετε τη κόρη σας με εναλλακτικούς τρόπους να εκφράσει τα συναισθήματα της με τους εξής τρόπους:

1.    Μείνετε ήρεμοι: αποφύγετε να χρησιμοποιήσετε και εσείς επιθετική συμπεριφορά ως τρόπο διαχείρισης της επιθετικότητας του παιδιού σας. Διατηρήστε τη ψυχραιμία σας και αυτό θα σας βοηθήσει όχι μόνο στην διαχείριση της συμπεριφοράς αλλά και στο να δείξετε στο παιδί σας ένα πιο αποτελεσματικό τρόπο να διαχειριστεί τα συναισθήματα του. 
2.    Ενισχύστε την καλή της συμπεριφορά: «βραβεύστε» την σωστή και ήρεμη διαχείριση ενός προβλήματος, όπως όταν εκφράζει λεκτικά τις ανάγκες της ή όταν παραμένει ήρεμη μπροστά στην απογοήτευση. Αποφύγετε να δίνεται περισσότερη ή πλήρη προσοχή στις πιο δύσκολες συμπεριφορές, όπως στην επιθετικότητα. 
3.    Αφήστε την να μάθει από μόνη της: δώστε της την ευκαιρία να συνεχίσει να δουλεύει προς ένα στόχο παρόλο που μπορεί να δυσκολεύεται. Αυτό θα τη βοηθήσει να ρυθμίσει η ίδια τα συναισθήματα της, κάτι που θα βελτιωθεί με τον καιρό. 

Υπάρχουν ορισμένες περιπτώσεις όπου η επιθετική συμπεριφορά μπορεί να παρουσιάζει λόγο ανησυχίας. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί χτυπάει τον εαυτό του χωρίς προφανή λόγο, το κάνει για παρατεταμένες χρονικές περιόδους και δεν φτάνει στα αναπτυξιακά ορόσημα όπως αναμένεται ηλικιακά, θα ήταν καλό αυτό να αναφερθεί στον/στην παιδίατρο του παιδιού, που θα μπορούσε να προσφέρει μια ολική αξιολόγηση. Σε αυτή την περίπτωση, θα ήταν βοηθητικό να καταγράφατε τη συμπεριφορά, συχνότητα και διάρκεια κάθε επεισοδίου.